RAM-logo
  
 
 
 
 
 
Nieuwsoverzicht:
 
21-05-2007
nieuws
Fields of (inter)action. Models for Collective Change
streep
15-05-2007
nieuws
Ahmet Polat - expositie in Istanbul
streep
07-05-2007
nieuws
RAM op Art Amsterdam- standnummer 075
streep
11-04-2007
nieuws
Opening vd Assem & Marathon R'dam!
streep
16-03-2007
nieuws
Marjolijn van den Assem - SEELENBRIEFE
streep
 
Artikel 266 t/m 270 van 291 nieuwsberichten :
->5
-5
+5
 
 
2007-03-16
 
Marjolijn van den Assem - SEELENBRIEFE
 
15.4 t/m 27.5 2007
Marjolijn van den Assem SEELENBRIEFE 2000-2007

Op 15 april 2007 opent bij RAM, in alle ruimten van de galerie, de tentoonstelling SEELENBRIEFE, met tekeningen, schilderijen en beelden van Marjolijn van den Assem.
Tegelijkertijd verschijnt het boek SEELENBRIEFE bij uitgeverij TAB (Timmer Art Books) Oosterhout, met teksten van drs. Jisca Bijlsma, Marianne Vermeijden, Tom van As, Rob Smolders en prof.dr. Paul van Tongeren. (Nederlands/Duits/Engels).
Uitgangspunt voor het boek en de tentoonstelling is een onderzoek naar- en de verbeelding van de correspondentie tussen Marie Baumgartner en Friedrich Nietzsche rond 1876.

Marie Baumgartner was de moeder van zijn meest getalenteerde leerling Adolf toen Nietzsche, al op 24-jarige leeftijd, professor filologie werd in Bazel. Vele zaterdagmiddagen bezocht Nietzsche Marie in de studeerkamer van haar huis in Lörrach. Daarnaast kwam er een correspondentie op gang. Omdat Marie, die tweetalig was, aanbood om Nietzsches werk in het Frans te vertalen maakte hij haar meer en meer deelgenoot van zijn denkwereld. Uit de brieven blijkt een krachtige intellectuele impuls, genegenheid, saamhorigheid, overmoed en verwarring. Toen Nietzsche in 1876 naar Italië afreisde om te gaan kuren in de heuvels bij Napels, bleef Marie achter in Lörrach en werkte door aan de vertalingen. Om haar hiervoor te bedanken plukten Nietzsche en zijn vrienden, tijdens de dagelijkse wandeltocht in de heuvels, een veldboeket en stuurden dat naar Lörrach. Haar "hele huis rook naar Italië" en deed Marie verlangen naar verkeren onder gelijkgestemden.

Zittend óp de tekenvellen schreef Marjolijn van den Assem met kroontjespen de brieven van Marie Baumgartner over en leefde zich in in de gemoedstoestand van de schrijfster. Ze verbleef meerdere keren in hetzelfde pension Villa Rubinacci in Sorrento, waar het gezelschap rond Nietzsche destijds vertoefde. Vandaar uit zocht ze een weggetje waarlangs men gewandeld moet hebben, de via campagnano, en plukte op dezelfde dag (125 jaar later) een soortgelijk veldboeket. Daarna liet ze de gedroogde bloemen hun verhaal doen, dacht henzelf terug naar Italië onder geestverwanten. Van den Assem poogt correspondentie vorm te geven, vlecht taal door verbeeldingen.
Door tekenen, schilderen, snijden, nieten of de tekeningen óm zich heen te vouwen ontstonden ruimtelijke tekeningen, die weer hebben geleid tot in plaatstaal getekende beelden: incorporare (inlijven).

Het seismografische werk van Marjolijn van den Assem draait om de onontkoombare behoefte om op te gaan in de intensiteit van het blootgevende handschrift in de hoop op gelijkgestemdheid.
 
Marjolijn van den Assem - SEELENBRIEFE